کاربرد های اسید بوریک در کشاورزی
رشد و تقسیمات همزیستی، گلدهی و تلقیح، تشکیل و رشد میوه ها به شدت تحت تاثیر وضعیت بور در گیاه می باشند.
کمبود این عنصر عمدتاً در اراضی شنی و خاکهای آبیاری شده با آبهای شیرین با بور کم شایع است .
اسیدبوریک، اسید ضعیفی است و هیچ گونه تاثیر ژنتیکی یا سرطان زایی بر انسان ندارد.
اسید بوریک در آب حل می شود و حلالیت آن در آب به دما، غلظت و pHبستگی دارد، برای مثال با افزایش دما، حلالیت آن در آب به سرعت افزایش می یابد.
اسید بوریک مقاومت گیاهان را نسبت به سرما و بیماری های گیاهی افزایش می دهد.
در صورت بروز کمبود بور بطور معمول از ترکیباتی مانند اسید بوریک و بورات های سدیم و پتاسیم استفاده می شود.
علاوه بر این ترکیبات می توان از ترکیبات آلی که در ساختمان آنها بور با پیوندهای ضعیف وجود دارداستفاده نمود.
زمان و نحوه ی مصرف اسید بوریک در گیاهان مختلف به شرح زیر می باشد :
اسیدبوریک را می توان به روش های مختلف (مصرف خاکی قبل از کاشت، آب آبیاری و محلول پاشی) مصرف نمود.
محلول پاشی پنج در هزارآن همراه پتاس و سولفات روی در پائیز بعد از برداشت محصول و یا اوایل بهار به همراه ازت و روی قبل از باز شدن شکوفه ها بسیار با اهمیت و مفید است.
درختان: در زمستان در قسمت میانی سایه انداز به همراه کود حیوانی و گو گرد به صورت چالکود یا کانال کود به میزان ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم در هر درخت بارور مصرف می شود.
نباتات زراعی: هنگام تهیه بستر بذر همراه با سایر کودهای شیمیایی زمستانه به میزان ۵۰ تا ۸۰ کیلو گرم در هکتار در زیر خاک مصرف می شود .
محلولپاشی: در درختان میوه به نسبت ۳ تا ۵ در هزار و در محصولات زراعی به نسبت ۳ تا ۴ در هزار محلولپاشی می شود.