سختی آب چیست؟ کاهش سختی آب

کاهش سختی آب

به طور کلی کاهش سختی آب به معنای حذف و یا کاهش برخی از یون ها در ساختار آب می باشد که می تواند مشکلاتی به همراه داشته باشد. برخی از آب ها به دلایل گوناگون دارای مقادیری از سختی هستند که می بایست آن را به روش ‌های مختلف کاهش داد. حال ممکن است سوالات بسیار ذهن شما را به خود درگیر کند که سختی آب چیست؟ کاهش سختی آب به چه صورت انجام می شود؟ نشانه های سختی آب چیست؟ و…

در این مقاله ما اطلاعاتی جمع آوری کرده ایم که بتوانیم پاسخ گو تمامی سوالات شما باشیم…

 

سختی آب چیست؟

در قدم اول سعی داریم شما را با مفهوم سختی آب آشنا کنیم. سختی آب در واقع نوعی اصطلاح برای مینرال موجود در آب می باشد. زمانی به آبی سخت می گویند که املاح، فلزات و نمک های موجود در آب بیش از حد باشد. میزان سختی و نرمی آب، ارتباط مستقیم با محیط جغرافیایی آن دارد.

زمانی که آب بر روی زمین، کوه ها و یا زیر زمین جاری است، می ‌تواند مقادیری از املاح را در خود حل کند. این املاح می توانند کلسیم با نماد شیمیایی Ca، آهن با نماد شیمیایی Fe، منگنز با نماد شیمیایی Mn، آلومینیوم با نماد شیمیایی Al، منیزیم با نماد شیمیایی Mg و… باشد.

املاح گوناگون می بایست به روش های مختلفی از ساختار آب حذف شوند. چرا که آب سخت می‌ تواند برای سلامتی انسان خطرناک باشد. همچنین آب سخت، طعم و بوی نامطبوعی دارد و قابل شرب نیست.

در ادامه توضیحاتی بیشتر در رابطه با کاهش سختی آب به شما عزیزان ارائه می شود.

 

انواع سختی آب:

شناخت نوع سختی آب می تواند تاثیر به سزایی بر روی انتخاب روش مناسب برای کاهش سختی داشته باشد. اگر بخواهیم سختی آب را دسته بندی کنیم ،می ‌توان گفت که سه نوع سختی آب وجود دارد:

سختی موقت آب :

سختی موقت با نام لاتین Temporary hardner، نوعی از سختی آب می باشد که ۴ ماده ی بی کربنات سدیم، کلسیم، آهن و منیزیم بیش از حد در آب حضور داشته باشند. به این نوع سختی، سختی بی کربنات نیز گفته می شود. این نوع سختی را می توان به راحتی با حرارت و جوشاندن از بین برد، به همین علت به آن سختی موقت آب می گویند.

از دیگر روش هایی که برای کاهش این نوع سختی می توان استفاده کرد، کاهش میزان PH آب می باشد. در واقع با اسیدی کردن آب نیز می ‌توانی این سختی را بر طرف کرد.

سختی دائم آب :

گاهی اوقات مقادیر نمک سولفات، نیترات، آهن، منیزیم، کلرید کلسیم و… در آب، بیش از حد مجاز می شوند که در این صورت، آب دچار سختی دائمی شده است.

سختی دائم با نام لاتین Noncarbounate hardner، با نام سختی آب بی کربناتی نیز مشهور است. این نوع سختی با حرارت و جوشاندن از بین نمی رود بلکه مستلزم تجهیزات به روز گوناگون می باشد.

سختی کامل آب :

سختی کامل زمانی رخ می‌ دهد که آب هم دچار سختی موقت و هم دچار سختی دائم شده است. در این صورت میزان کربنات کلسیم آن از یک میلی والان تجاوز خواهد کرد. این سختی نیز نیازمند دستگاه‌های پیشرفته است.

 

کاهش سختی آب:

به طور کلی، آب قبل از آنکه برای مصرف به دست انسان برسد، بر روی زمین یا زیر زمین جاری است. این جریان باعث حل شدن برخی از مواد معدنی و یا فلزات در آب می ‌شود. حضور این مواد در آب کاملاً طبیعی است، اما گاهی این مواد بیش از حد در آب حل می شوند و باعث بروز مشکلات جدی می شود.

حال می بایست به دنبال راهی برای کاهش این نوع املاح و کاهش میزان سختی آب باشیم. برخی از انواع سختی آب با حرارت و در معرض حرارت قرار دادن، کاهش پیدا می‌ کند و با این روش می‌ توان آن را به آبی نرم تبدیل کرد.

اما برخی دیگر از سختی های آب به راحتی حرارت دادن از بین نمی روند. بلکه می بایست از روش های پیشرفته برای این موضوع استفاده کرد. برای این منظور باید از اجسام گیرنده سختی آب همچون تری ناتریم فسفات، استفاده کرد. این ماده شیمیایی توانایی واکنش با کلسیم را دارد و می ‌تواند منجر به ته ‌نشینی آن شود.

امروزه رزین های بسیار زیادی توانایی تعویض یون و ته نشینی را دارند که به کاهش سختی آب کمک بسیار بزرگی می کند.

 

علت کاهش سختی آب:

شاید این سوال ذهن بسیاری از افراد را به خود در یک کرده باشد که چرا باید میزان سختی آب را کاهش داد؟

آبی که انسان برای مصارف گوناگون استفاده می ‌کند بسیار حائز اهمیت است، زیرا اگر انسان از آب سخت به جای آب نرم استفاده کند، ممکن است درگیر مشکلات بسیار زیادی شود و سلامت وی تحت تاثیر قرار گیرد. از شایع ترین مشکلاتی که برای انسان رخ می دهد، می توان به بروز سنگ کلیه اشاره کرد‌.

به علاوه وجود املاح در آب می تواند بر روی لوله کشی های آب تاثیر نامطلوب بگذارد و منجر به ایجاد لایه از آهک بر روی تجهیزات تاسیساتی شود. در نهایت، این امر باعث کاهش میزان راندمان و بازدهی دستگاه های تصفیه آب می شود.

آبی که در اختیار انسان قرار می گیرد، نه تنها برای شرب بلکه برای تولید مواد غذایی نیز استفاده می شود. با کاهش میزان سختی آب، کیفیت محصولات غذایی و دارویی افزایش پیدا می‌ کند. همچنین تولید کننده ها با استفاده از آب نرم می توانند تمامی استانداردهای لازم را دریافت کنند.

کاهش سختی آب

روش های کاهش سختی آب:

در قسمت های قبل با انواع سختی آب آشنا شده اید. در صورتی که آب به سختی موقت دچار باشد، می ‌بایست با استفاده از حرارت آن را از بین برد. اما در صورتی که آب به سختی دائم دچار باشد، می بایست از یون ها و دستگاه های گوناگون برای کاهش آن استفاده کرد. در این قسمت سعی داریم شما را با روش های کاهش سختی آب دائمی آشنا کنیم‌:

کاهش سختی آب با استفاده از یون کربنات سدیم:

با افزودن مقادیری از کربنات سدیم می توان میزان کلسیم و منیزیم آب را کاهش داده و سختی آب را برطرف کرد. با انجام این فرایند کلسیم به کربنات کلسیم و منیزیم به هیدروکسید منیزیم تبدیل می‌ شود و به آرامی ته نشین می‌ شوند‌.

کاهش سختی آب با استفاده از یون فسفات سدیم:

فسفات سدیم با نماد شیمیایی Na3PO4 می تواند سختی آب را به بهترین شکل برطرف کند. این ماده شیمیایی بر روی مواد بیشتری تاثیر گذار است. در واقع فسفات سدیم توانایی ته نشین کردن کلسیم، منیزیم، منگنز و آهن را دارد.

کاهش سختی آب با استفاده از کربنات باریم:

از کربنات باریم برای رفع سختی آبی که در آن مقادیر کلسیم، منیزیم و سدیم از حد مجاز، تجاوز کرده باشد، استفاده می شود. در واقع با افزودن کربنات باریم، موادی نظیر کربنات کلسیم و سولفات باریم تولید می شوند.

کاهش سختی آب با استفاده از آهک:

برای استفاده از آهک نمی توان آن را به صورت خام مورد استفاده قرار داد. بلکه باید آن را به شکل آب آهک و یا سیر آهک تبدیل کرد و سپس به آب افزود. در نهایت آهک به گاز CO2 موجود در آب واکنش می دهد و منجر به تشکیل کربنات هیدروژن کلسیم می شود.

کاهش سختی آب با استفاده از رزین های تبادل یونی:

یکی از متداول ترین روش هایی که برای کاهش سختی آب مورد استفاده قرار می گیرد، استفاده از رزین های تبادل یونی از نوع کاتیونی می باشد. در واقع سختی آب می‌ تواند با استفاده از دستگاه های سختی گیر رزینی که بر پایه سدیم است، کاهش یابد و آب نرم تولید شود.

رزین های متعددی وجود دارد که می توان برای این امر مورد استفاده قرار گیرد، همچون: تامسونیت، پرولایت، ناترولیت، شابازیت، هیدرولایت، هارموتوم، استیلیت، بربوستریت و… که مشهورترین آن ها پرولایت و هیدرولایت می باشد.

 

نشانه های سختی آب:

تشخیص آب سخت و نرم کار سختی نیست و می توان در محل های صنعتی ، استخر و یا حتی محیط های مسکونی، سختی آب را تشخیص داد. به طور کلی اگر بخواهیم سختی آب را بررسی کنیم، می بایست به چند نکته بارز توجه کرد:

  • آب سخت دارای بو و طعم ناخوشایند می باشد و در صورتی که میزان سختی آب، بیش از حد باشد، می تواند باعث غیر قابل شرب شدن آن شود.
  • در صورت مشاهده لکه های سفید روی لیوان ها و سایر ظروف، می توان به سختی آب پی برد.
  • سختی آب می تواند باعث آسیب به لوله ها و تاسیسات استخر شود. به گونه ای که لوله های انتقال آب رسوب گرفته و حتی ممکن است مسدود شوند.
  • در بعضی از موارد، شاهد لکه های قرمز بر روی سینک و شیرآلات خواهیم بود که حاکی از آب سخته آن منطقه است.
امتیاز شما به این محصول

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره فروش 24 ساعته